Fraternite Notre Dame

IN HAITI-2

Dit land wordt door een verzengende hitte verteerd en soms overdekt door stortvloeden van regen, zodat het land op een waterspiegel lijkt. De broeders en priesters geven al hun energie zelfs aan de bouw van het weeshuis en ook een apotheek (om aldus de zieken de nodige medische zorg te kunnen verlenen). Het leven in Haïti is voor de priesters, broeders en zusters duidelijk moeilijker nl. zonder elektriciteit, alleen een generator levert de missie soms stroom. Verharde wegen zijn zeldzaam en wagens raken beschadigd of komen vaak vast te zitten. Met de truck (al afgetobd van zijn verblijf in Haïti) vol geladen met bouwmaterialen steekt men de rivier over, de tijd is echter kort en vaak geeft de truck het op en zit men vast in de modder! Dan moet er hulp gezocht worden!

Of bijvoorbeeld kleren strijken. Met een kooltje in de strijkbout, bij het licht van een petroleumlamp. "Vonkjes van het kooltje bevuilen de kleren en een windvlaag dooft de lamp." Een kwestie van geduld... Uit: Memories from the Mission in Haiti. Onderwijs is een volledige dagtaak, zowel bij deze kleine kinderen als bij de oudere; wij moeten volwassenen vormen die het land weer doen opleven en opvoeding en gezondheid zeker stellen voor allen. Een van onze zusters getuigt hiervan met deze korte anekdote. Pratend tegen de innemende maar toch ondeugende kleine Francis, ving zij ondertussen een glimp op van de twijfelachtige staat van zijn handjes tegen lunchtijd:

"Heb jij je handen gewassen?" "Oh ja, zuster!" antwoordde het kind, met zijn blij en aardig gezichtje. "Oh, wanneer dan?" vraagt de zuster weer, verbaasd. "Gisteren zuster!" Opvoeding voorziet ook in een besef van plicht jegens God en de naaste: leren om te gaan met anderen in christelijke liefde. De dagen die voorbij gaan brengen vaak uiterst trieste verhalen zoals van een klein meisje, 2 jaar oud, met waterhoofdje, gedumpt in de buurt van een ziekenhuis. We hebben het opgenomen in de missiepost.

Een ander, maar een paar maanden oud kindje, een in het ziekenhuis achtergelaten meisje dat gehandicapt raakte door meningitis, is in uiterste nood opgenomen bij de Fraternité Notre Dame. Nu groeit het, in weerwil van haar handicap in gezonde eigenwaarde op, omgeven door de liefde van de zusters. Op de missie wijden onze kleine zusters zich dag en nacht aan gehandi-capte kinderen en verweesde baby's. Dit betekent heel hard werken en zelfverloochening.

ZEER BELANGRIJKE INFORMATIE Denk er s.v.p. aan, beste lezers, vrienden, dat uw hulp, hoe groot of klein ook, direct ten goede komt aan de werken van naastenliefde, daar de leden van de Fraternité Notre Dame geen loon ontvangen. Het moet voor U een grote geruststelling zijn, U die hard gewerkt hebt om uw geld te verdienen, te weten dat uw hulp direct en daadwerkelijk het lijden zal verlichten van de arme kinderen en van al degenen, aan wie u goed hebt willen doen middels het Werk van de Fraternité Notre Dame. God zegene U voor Uw medewerking aan de uitbreiding van zijn Koninkrijk.

Kleine Jozef, ons toevertrouwd door zijn vader (toen een weduwnaar, pas overleden) was vel over been; 18 maanden oud trilde hij van schrik als je naar hem keek. Nu is hij een erg gezonde jongen. Heel veel mensen kunnen hun kinderen niet naar school sturen, want een onstuimig stromende rivier ligt tussen hen en de school in. Zij moeten om 4.00 uur in de morgen opstaan om er ofwel omheen te lopen, of de rivier toch over te steken met de kinderen op hun rug en hen naar de school, 8 km verderop, te begeleiden. >	Er gaat geen week voorbij of enkele mensen vragen ons één of meer kinderen te adopteren om 1001 goede redenen: geen geld, geen eten, het kind is ziek of bijna dood, de moeder is te jong (soms 13 of 14 jaar). Soms heeft zij er al 2 of 3! Zij kan het niet meer aan, het kind was in een autowrak gevonden, de moeder stierf tijdens de geboorte, het kleintje is gehandicapt... >	Wat een diepe armoede: zo weinig middelen om haar aan te pakken! Wat een diepe armoede: en een groot tekort aan vrijwilligers! Wat een diepe armoede: zo veel onschuldige slachtoffers! Laat u alstublieft raken door Gods oproep om te komen helpen in ons werk! God roept jou je toe te wijden en wat van je liefde te geven, van je materiële middelen en van je tijd voor de lijdende mensheid.
Door zo te doen en ons te helpen, helpt u direct de armen, onze religieuzen ontvangen immers geen enkel salaris en alle ondersteuning wordt meteen besteed aan het charitatief werk. Toen de schoolgebouwen voltooid waren, zagen Bisschop Jean-Marie en de religieuzen van de Fraternité Notre Dame met vreugde de eerste leerlingen de lokalen binnen komen; de Haïtiaanse vlag wapperde hoog in het midden van de binnenplaats onder een stralende zon, niet ver van de bergen. Wij plukken de vruchten van hard werken, >		de enige weg naar succesvol vervullen van Gods wens: mensen van vorming voorzien op de meest afgelegen plekken. Voor het eerste nieuwe schooljaar 1999-2000 schreven we 120 leerlingen in, allen gekleed in de blauw/witte uniformen, eigen aan de Fraternité Notre Dame. Voor het jaar 2000-2001 mochten we 243 leerlingen verwelkomen, voor het komende schooljaar 2001-2002 verwachten we ongeveer 300 leerlin-gen.
Dit verbaasde onze weldoeners, met name de ambassadeur van de USA, die gekomen was voor de opening van de school. Het jaar 2001 was ook getuige van de opening van een apotheek (met 2 spreekkamers, een tandheelkundige faciliteit en een farmaceutische), een cafetaria annex eetzaal voor de school, waar de kinderen een gezonde maaltijd krijgen, het enige maal van de dag voor de meesten van hen, want thuis blijven de borden hopeloos leeg... Dank aan de ambassadeur van Groot-Brittannië en het 'Plan Internatio-nal' voor hun flinke steun. >	Wat zijn we blij met een geschonken oven die op zonne-energie ons brood bakt, royaal aangeboden door de Rotary Clubs in Wisconsin en Petionville. We hebben nog andere plannen, die ons zeer ter harte gaan, waarmee door een gebrek aan middelen nog geen begin kan worden gemaakt. Er blijft nog veel te doen, in het bijzonder gebouwen voor het weeshuis, huisvesting voor de zusters en broeders, maar ook: >	- Een kraamkliniek met 15 bedden, waar moeders uit dit achtergestelde platteland hun kinderen ter wereld kunnen brengen in fatsoenlijke hygiënische omstandigheden, waar zij gepaste gezond-heidszorg en verpleging zullen ontvangen en sociale vorming, die hen zal helpen betere zorg aan hun gezinnen te besteden. - De bouw van een kerk, zo lang al verwacht door een groot aantal mensen en door al de kinderen en missionarissen die leven op het "Land van Maria". - Een deel van de muur die ons omsluit is klaar, twee derde ont-breekt nog.

Dit is van belang om veiligheidsredenen, maar het kost evenveel als een heel gebouw.

< terug - volgende >